Ελληνική Μυθολογία

Επειδή σ’ αυτήν την προεκλογική περίοδο οι πάντες μιλούν για το πώς «ήρθε η ώρα», «έφθασε η ώρα», «κοντεύει η ώρα» και τόσα άλλα, μήπως ήρθε πραγματικά η ώρα να πληροφορηθούμε ποιες ήσαν αυτές οι Ώρες; Τις παρουσιάζουν, για παράδειγμα, σαν τρεις νεαρές κοπέλες με χαριτωμένους τρόπους, που κρατούν συχνά στο χέρι ένα λουλούδι ή ένα φυτό. θεωρούνται όμως αφηρημένα όντα, με αβέβαιη προσωπικότητα, και δεν παίζουν σχεδόν κανένα ρόλο στους μύθους. Μονάχα σε μια μεταγενέστερη αλληγορία παρουσιάζουν τη μια από τις Ώρες ως σύζυγο του Ζέφυρου (που είναι ο άνεμος της Δύσης, ο κατεξοχήν άνεμος της άνοιξης), με τον οποίο απέκτησε ένα γιο, τον Κάρπο!..

«Όταν προσκαλούσαν τις κόρες (του Εϋμηλου) σε κά­ποια γιορτή της Αθηνάς, ο αδελφός αρνιόταν γι' αυτές λέγοντας πως δεν αγαπούσε τις γυναίκες με μάτια κουκουβάγιας (αυτό ήταν το χρώμα των ματιών της Αθηνάς)· όταν τις προσκαλού­σαν σε γιορτή του Ερμή, έλεγε πως δεν αγαπού­σε τους θεούς που ήταν κλέφτες· όταν επρόκειτο για την Άρτεμη, απαντούσε πως δεν αγαπούσε τις γυναίκες που τρέχουν τη νύχτα. Κοντολογίς, ήταν ασεβής προς όλους τους θεούς…»!

Με αφορμή ένα δημοσίευμα της «Μηχανής του Χρόνου» ότι ο Άδωνις ήταν καρπός αιμομιξίας και έζησε «διπλή ζωή» στην αγκαλιά της Αφροδίτης και της Περσεφόνης και πως ο τάφος του βρισκόταν στη Βηθλεέμ (!!), ας διαβάσουμε ορισμένα στοιχεία από τη ζωή του μυθικού αυτού προσώπου!...

Ο Άρης αγαπούσε την Αθηνά, αλλά η θεά, καθώς ήταν αγνή, απέκρουε τις προτάσεις του. Γι' αυτόν το λόγο ο Άρης σκέφτηκε να εμπιστευτεί στη γριά Άννα τον παραδοσιακό ρόλο της γκουβερνάντας. Η Άννα, γνωρίζοντας ότι ήταν αδύνατο να εκπληρώσει την αποστολή της, γιατί η Αθηνά ήταν αδιάφθορη, ξεγέλασε το θεό με απατηλά λόγια, του έδωσε ελπίδες και τελικά πήγε η ίδια στη θέση της Αθηνάς σε μια νυχτερινή συνάντηση με το θεό. Όταν ο εραστής μπήκε στο νυφικό δωμάτιο, η Άννα σήκωσε τον πέπλο που έκρυβε το πρόσωπο της και ο Άρης αναγνώρισε τη γριά γυναίκα που τον κορόιδεψε με λόγια αδιάντροπα!.. Διαβάστε το κείμενο!..

«Ο Μίνωας είναι ο παλαιότερος από όσους έχουμε ακουστά που απέκτησε ναυτική δύναμη και κυριάρχησε στο μεγαλύτερο μέρος της λεγόμενης σήμερα ελληνικής θάλασσας, κι έγινε άρχοντας στις Κυκλάδες και εγκατέστησε αποικίες στις περισσότερες… και καθάρισε τη θάλασσα από τους πειρατές, για να έρχονται τα εισοδήματα από τα νησιά σε αυτόν». Αυτά, τουλάχιστον, αναφέρει ο Θουκυδίδης (Α, 4), που ήταν ιστορικός και αναφερόταν κυρίως σε ιστορικά πρόσωπα!...

Η λα­τρεία τους είχε καθιερωθεί κοντά στη λίμνη Lago di Naftia, όχι μακριά από τους Λεοντίνους, όπου παρατηρούνταν πολλά ηφαιστειογε­νή φαινόμενα· από τη λίμνη αναπηδούσε ένας πίδακας από ζεστό νερό σε σχήμα θόλου, που ξανάπεφτε μέσα στην επιφάνεια της λίμνης, χω­ρίς ούτε σταγόνα να πέσει έξω. Μια δυνατή μυ­ρουδιά θείου πλανιόταν πάνω από τη λίμνη. Ισχυρίζονταν μάλιστα ότι τα πουλιά που πετού­σαν πάνω της πέθαιναν αμέσως, ενώ οι άνθρω­ποι που απερίσκεπτα την πλησίαζαν πέθαιναν σε τρεις μέρες!..

Οι μυθογράφοι και οι φιλόσοφοι φαντάστη­καν πως η Θέμιδα, ως προσωποποίηση της Δικαιοσύνης ή του αιώνιου Νόμου, ήταν η σύμ­βουλος του Δία. Εκείνη τον είχε συμβουλεύσει να ντυθεί με το δέρμα της κατσίκας Αμάλθειας, την αιγίδα, και να τη χρησιμοποιήσει ως ασπίδα κατά τη Γιγαντομαχία. Ακόμη της αποδίδουν κάποτε την πρώτη ιδέα του Τρωικού πολέμου, που τον υποκίνησε για να αντιμετωπιστεί ο υπερπληθυσμός της γης (!!). Διαβάστε το κείμενο, που ακολουθεί!..

Ας θεωρήσουμε το θέμα επίκαιρο!.. Τον Άδη, που το όνομα του σημαίνει «ο αόρατος», δεν τον ονόμαζαν συνήθως, γιατί φο­βούνταν πως, αν τον επικαλούνταν, θα προκα­λούσαν την οργή του. Γι' αυτόν το λόγο τον δήλωναν με ευφημισμούς. Η πιο συνηθισμένη επωνυμία ήταν Πλούτων, ο «πλούσιος», υπαι­νιγμός στον ανεξάντλητο πλούτο της γης, τόσο για το χώμα που καλλιεργείται όσο και για τα μεταλλεύματα που κρύβει!!..

Διαβάζοντας διάφορα κείμενα για δούμε πώς ήταν στην εμφάνισή του ο ομηρικός Οδυσσέας, εκ των πραγμάτων θα σταθούμε στην αφήγηση του ίδιου του Ομήρου ο οποίος περιγράφει τον πολυμήχανο Οδυσσέα με τον δικό τον τρόπο. 'Οσο για την εντύπωση που προκαλούσε η εμφάνιση του, ο ποιητής δίνει τη μαρτυρία ενός Τρώα, του Αντήνορα, που τον είχε φιλοξενήσει στο σπίτι του, τον καιρό που ο Οδυσσέας και ο Μενέλαος είχαν μπει στο κάστρο του Ιλίου, πριν ακόμη αρχίσουν οι εχθροπραξίες, για να ζητήσουν πίσω την Ελένη και τα αρπαγμένα αγαθά Διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί!..

Διαβάστε τι αναφέρει ο πανεπιστημιακός μας δάσκαλος Ι. Θ. Κακριδής για τους προβληματισμούς ενός πανάρχαιου πολέμου, αφού «για να μπορέσουμε να δώσουμε τον κινημένο, πολύχρωμο και πολυπρόσωπο αυτό μύθο με όσην άνεση απαιτούν παρόμοιες ιστορίες, χρειάστηκε να καλύψουμε έναν ολόκληρο τόμο της «Ελληνι­κής Μυθολογίας». 'Ετσι ο αναγνώστης θα μπορέ­σει να παρακολουθήσει άνετα το μύθο της τρωι­κής εκστρατείας, πώς εξελίχτηκε σιγά σιγά γονι­μοποιώντας τη φαντασία ποιητών μεγάλων - ενός Ομήρου, ενός Στησίχορου, μιας Σαπφώς, ενός Αισχύλου, ενός Σοφοκλή, ενός Ευριπίδη»!.

Εδώ κυριολεκτούμε!.. Αλήθεια, μέσα στα τόσα και τόσα (δεκάδες, εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες) ονόματα που υπάρχουν μέσα στην Ελληνική Μυθολογία θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι τελευταίο στη σειρά έρχεται ο Ώτος; Ας θυμηθούμε ότι η Ιφιμέδεια, που είχε ερωτευτεί τον Ποσειδώνα, συνήθιζε να περπατάει στην ακροθαλασσιά και να παίρνει με τα χέρια της κύματα και να τα ρίχνει στο στήθος της. Στο τέ­λος ο Ποσειδώνας υποχώρησε στον ερωτά της και της χάρισε δυο γιους, τον Ώτο και τον Εφιάλτη, οι οποίοι ήταν Γίγαντες!.. Διαβάστε το κείμενο!..

Αν σκεφθεί κανείς ότι και η Αγία Γραφή - και δη η Παλαιά Διαθήκη- μιλάει για υιούς τιτάνων στη γη (Ιουδίθ ΙΣΤ, 6), αλλά και για «Κοιλάδα των Τιτάνων» (Βασιλειών Β΄ Ε, 18 και 22), ας ρίξουμε μια ματιά να δούμε τι αναφέρει γι’ αυτούς η Ελληνική Μυθολογία, έτσι όπως την διαβάζουμε στο πεντάτομο έργο της Εκδοτικής Αθηνών!..

Γιατί, ακόμη και σήμερα, υπάρχουν άνθρωποι υπεράνω υποψίας, οι οποίοι πιστεύουν ότι είδαν στη ζωή τους λάμιες ή γοργόνες στις ελληνικές θάλασσες και μάλιστα σε ανύποπτο χρόνο; Τι ήταν εκείνο που έκανε τους Έλληνες να πιστεύουν στις Γοργόνες; Διαβάστε τι αποκαλύπτουμε μέσα στο βιβλίο μας: " Ο Άνθρωπος που γύρισε από τη γη"!..

Η Σελήνη, για να μιλήσουμε για ένα επίκαιρο θέμα, μιας και σήμερα, 21 Αυγούστου 2013, έχουμε πανσέληνο, αναφέρεται πως είχε πενήντα κόρες από τον Ενδυμίωνα. Η μαρτυρία αυτή έφτασε, για να θεωρηθεί πως όλοι οι ήρωες που είχαν πενήντα παιδιά, ο Δαναός, ο Αίγυπτος, ο Πρίαμος, ήταν σε παλιούς καιρούς θεοί σεληνιακοί, ενώ στην πραγματικότητα ο αριθμός πενήντα είναι τυπικός και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορες, άσχετες μεταξύ τους ιστορίες!.. Διαβάστε, λοιπόν, πώς διάφοροι θεοί υποβαθμίστηκαν σε ήρωες!..